Τα γραφεία με τις ανέσεις προσελκύουν τους εργαζόμενους στο παρελθόν, αλλά δεν ταιριάζουν με τους τρόπους ζωής τους μετά την επιδημία.
Οι εταιρείες προσπαθούν να επαναφέρουν τα προ-πανδημικά πλεονεκτήματα και το "οικογενειακό" συναίσθημα ̇ αλλά οι εργαζόμενοι θέλουν κάτι πιο απτό.
Πολλοί εργοδότες καλούν τους υπαλλήλους πίσω στα γραφεία, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τον εργασιακό χώρο των προπανδημικών ημερών.Πολιτισμός γραφείου.
Πριν από το 2020, η κουλτούρα γραφείου ήταν συνώνυμη με το "cool" γραφείο: σκεφτείτε μέρη για να καθίσετε, γεμάτα αποθήκες και χαρούμενες ώρες στο γραφείο που πήγαν όλα έξω.ή πολυτελείς εκδρομές και ασκήσεις ομαδικής ανάπτυξης που αποσκοπούν στην προώθηση της αίσθησης της "οικογένειας"Τα προηγούμενα έτη, αυτά τα προνόμια προσέλκυαν πολλούς εργαζόμενους στο γραφείο, σε ορισμένες περιπτώσεις ολόκληρες εταιρείες καθορίζονταν από την κουλτούρα του γραφείου τους.
The world of work looks and feels entirely different than just a few years ago – yet many companies are still intent on recreating the office cultures workers left behind as they abandoned their desks in 2020Ενώ αυτές οι εταιρείες κάνουν κάποιες χειρονομίες για να προσαρμοστούν, για παράδειγμααναδιαμόρφωση χώρων για να προσαρμοστούν στις νέες προτιμήσεις και τις υβριδικές εργασιακές συνήθειες.
Αντί για πτώση εμπιστοσύνης και κρύο ποτό στην βρύση, οι εργαζόμενοι απαιτούν ευέλικτη εργασία.δίκαιη αμοιβή και μια εστίαση στην ανθρωπιά στο χώρο εργασίας που υπερβαίνει τα προνόμια που αναζητούσαν χρόνια νωρίτερα.
Η αλλαγή προτεραιοτήτων των εργαζομένων είναι μια φυσική συνέπεια της πανδημίας Covid-19, λέει η Georgina Fraser, επικεφαλής του ανθρώπινου κεφαλαίου για την παγκόσμια εταιρεία εμπορικών ακινήτων CBRE."Η πανδημία μας έδωσε αυτονομία με έναν τρόπο που δεν είχαμε πριν."Μας έδωσε την ευκαιρία να επιλέξουμε πώς θα δομήσουμε τις εργάσιμες ημέρες μας".
Η ευελιξία, η προσωπική υποστήριξη και η απομακρυσμένη εργασία είναι πολύ πιο σημαντικές για τους υπαλλήλους σε έναν κόσμο μετά την επιδημία.
Και τώρα που οι εργαζόμενοι έχουν βιώσει αυτό το επίπεδο ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, δεν θα συμβιβαστούν με λιγότερα.Είδαμε μια αναβίωση των ανθρώπων που ήταν πολύ φωνητικοί για το τι ήθελαν και χρειάζονταν, όχι μόνο από την κουλτούρα του γραφείου, αλλά από τον ευρύτερο κόσμο".
Τώρα, λέει, οι εργαζόμενοι δεν ντρέπονται να "θέλουν να τους βλέπουν ως έναν ολόκληρο άνθρωπο ̇ και αυτό εξαρτάται από τη φυσική τους τοποθεσία, τον τρόπο που τους διαχειρίζονται οι εργοδότες, το πώς τους βλέπουν οι εργάτες και το πώς τους βλέπουν οι εργάτες.τι στήριξη λαμβάνουν και πώς [οι εργοδότες] ενσωματώνουν τεχνολογίες μεταξύ του σπιτιού και του γραφείου προκειμένου να τις υποστηρίξουν".
Ένας σημαντικός παράγοντας αυτής της μεταβαλλόμενης στάσης είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι αισθάνονται ότι η κουλτούρα γραφείου απλά δεν είναι εφαρμόσιμη σε έναν κόσμο με απομακρυσμένες και υβριδικές εγκαταστάσεις, όπου το φυσικό γραφείο μπορεί να αισθάνεται περιττό.Τώρα που ο χώρος εργασίας δεν είναι πλέον το κέντρο της κουλτούρας που ήταν κάποτε, "οι εταιρείες δυσκολεύονται πραγματικά να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο του γραφείου", λέει ο Lewis Beck, επικεφαλής του τμήματος χώρου εργασίας της CBRE για την Ευρώπη.Η κουλτούρα του γραφείου που κάποτε προοριζόταν να ενθουσιάσει τους υπαλλήλους δεν έχει την ίδια έλξη όταν οι χώροι εργασίας είναι μόνο το ένα τρίτο γεμάτοι..
Και οι εργαζόμενοι που ενδιαφέρονται για εργασία γραφείου ή απαιτείται να κάνουν εργασία γραφείου δεν αναζητούν πολλά από τα πλεονεκτήματα που καθορίζουν την κουλτούρα πριν από το 2020.
"Έχω ακούσει για τις διαβόητες "χαριτωμένες" δραστηριότητες στο γραφείο - ψύχραιμες περιοχές διακοπών, τραπέζια πινγκ-πονγκ, τέτοια πράγματα.
"Ονομάζουμε τη Γενιά Z την 'γενιά των ακτιβιστών', και τους βλέπουμε να απαιτούν περισσότερη λογοδοσία", λέει ο Fraser, επισημαίνοντας ανέσεις όπως οι ουδέτερες τουαλέτες,περιβαλλοντικά φιλικές επιλογές σνακ και χώροι γραφείων που προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες για την οικοδόμηση κοινότηταςΣημειώνει επίσης: "Βλέπουμε αυξημένες προσδοκίες γύρω από εκείνες τις στιγμές που δεν έχουν σχέση με την εργασία, ενώ πριν από την πανδημία, οι άνθρωποι θα εστίαζαν [πιο αυστηρά] στην εργασία".
Επιπλέον, καθώς οι νέοι αποτελούν περισσότερο το εργατικό δυναμικό, όχι μόνο δεν είναι ενθουσιασμένοι με την κουλτούρα γραφείου του παρελθόντος, αλλά δεν την έχουν βιώσει ποτέ.
"Ποτέ δεν γνώρισα μια κουλτούρα γραφείου που να μην ήταν απομακρυσμένη", λέει ο 24χρονος Jamie Masterson, ειδικός ψηφιακού μάρκετινγκ που εισήλθε στο εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ το 2021, εν μέσω της πανδημίας Covid-19.."Έχω ακούσει για τις διαβόητες 'αστείες' δραστηριότητες στο γραφείο - ψύχραιμα σημεία διακοπών, τραπέζια πινγκ-πονγκ, τέτοια πράγματα.
Η Masterson, αντιθέτως, ενδιαφέρεται περισσότερο για απτά οφέλη όπως η αμοιβή, η υγειονομική περίθαλψη και η ευέλικτη άδεια.[Τα προνόμια γραφείου] θεωρούνται "οφέλη" σε σύγκριση με κάτι πραγματικά επωφελές, κάτι νομισματικό, σε μια εποχή που οι άνθρωποι είναι σε κρίση και η χώρα μας είναι σε κρίση., απλά νιώθω λίγο κουφός. "
Και μέσα σε χρόνια μαζικών απολύσεων που συνεχίζονται με σταθερό ρυθμό, οι εργαζόμενοι ανησυχούν περισσότερο για οικονομική ασφάλεια και ευημερία.Αυτό μπορεί να κάνει την εστίαση στην κουλτούρα του γραφείου να αισθάνεται ιδιαίτερα εκτός επαφής για τους εργαζόμενους όπως ο Masterson.
Τελικά, δεν υπάρχει τίποτα κακό με τα διασκεδαστικά επιδόματα γραφείου, αλλά αν μια εταιρεία δεν μπορεί να τα υποστηρίξει με απτά οφέλη για τη βελτίωση της ζωής των υπαλλήλων, θα χάσουν ταλέντο."Η επόμενη γενιά είναι πολύ άνετα υποστηρίζοντας για τις ανάγκες τους"Αν η εταιρεία δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες τους, δεν μπορεί να περιμένει να κρατήσει τον εργαζόμενο ευχαριστημένο".
Ο Μάστερσον συμφωνεί: "Είναι προφανές ότι ο πολιτισμός είναι ωραίος, αλλά τελικά όλοι πρέπει να επιβιώσουμε".
